Bilgileri: Sedefotugiller familyasından; 1-6 metre boyunda, Kış aylarında yaprak dökmeyen bir ağaçtır. Yaprakları parlak ve almaşık dizilişlidir. Çiçekleri beyaz renkli ve güzel kokuludur. Meyvesi küre şeklinde olup, sarı-turuncu renktedir. 8-12 tane dilimi vardır. Meyvesinin usaresi ekşimsi-acı lezzettedir. Olgunlaşmamış meyvelerinin kabuklarında uçucu yağ, C vitamini, pektin ve hesperidin vardır. Çiçeklerinden Turunç çiçeği esansı (Oleum Neroli) çıkarılır.Turunç Doğa da olduğu gibi çekirdekten bitip, tabii olarak büyüyen yabanimsi portakalın anaç alt familyasıdır. Belirtildiği gibi meyvesinin acımsı bir ekşiliği vardır.
Faydaları:
1-Suyu temizlik maddesi olarak kullanılır. Kabuğun iç kısmından reçel yapılır.
2-Turunçtan yapılan şurup, mide yanmalarına karşı faydalıdır. Kalbi kuvvetlendirir, serinletir.
3-İştahı açma özelliğine sahip, aynı zamanda susuzluğu giderir.
4-Safra, ishal ve kusmayı keser. Çarpıntıyı önler, üzüntü ve sıkıntıyı giderir.
5-Turuncun kokusu veba sağlığını önler ve havanın temizlenmesini sağlar.
6-Fazla alınmamak kaydı ile şeker hastalığına faydalıdır.
7-Safradan mutevellit kalp çarpıntısını telkin eder. Şerbeti (suyu) içilirse mideyi temizler ve iştah açar.
8-Turuncun çekirdeği, kabuğu, yaprağı ve çiçeği insana hararet verir.
9-Çekirdeğin Panzehir özelliği vardır. İki miskal (yaklaşık) 10 gram turunç çekirdeği dövülüp akrebin iğnelediği yere konulursa ağrının kesilmesine yardımcı olur ve rahatlatır.
10-Turunçtan eğer iki miskal şurup yapılıp içilirse bütün zehirlenmelere karşı yararlı olur.
11-Sarı kabuğun turunç macunu yapılır. Macun kulunç ağrısına karşı iyi gelir, Şehveti kuvvetlendirir.
Yan etkisi: Turunç suyu sinirlere ve nefes darlığına iyi sayılmaz. Fazlası böbrekleri rahatsız edebilir.